به آن دسته از سیستم روشنایی اطلاق می شود که برای روشنایی مکان هایی نظیر مجموعه های ورزشی، بیمارستان ها، منازل مسکونی، ساختمان های اداری و آموزشی، فروشگاه ها، مراکز شهری و سالن های صنعتی و نظایر آن بکار گرفته می شود. روشنایی پارکها و محوطه های اختصاصی نیز از جمله روشنایی عمومی محسوب می شوند.
در حالت کلی انتظارات ما از کارکرد یک سیستم روشنایی عمومی برای یک محل شامل سه دسته زیر هستند:
1-آرامش بصری (Visual Comfort)
آرامش بصری یعنی اینکه با قرار گرفتن در محیط، احساس خستگی نکنیم. عواملی که در حصول آرامش بصری موثر هستند، عبارتند از نمود رنگ خوب و توزیع یکنواخت درخشندگی.
2-کارایی بصری (Visual Performance)
روشنایی محیط باید به گونه ای باشد که نیازهای چشم انسان برای رویت اشیا تامین گردد، به این معنی که محیط باید به اندازه کافی روشن باشد و عواملی که باعث ایجاد خیرگی می شوند محدود گردد.
3- نمود بصری (Visual Ambience)
یکی از اهداف ما از قرار دادن سیستم روشنایی در یک محل، به دست آوردن نمود بصری است. منظور از نمود بصری این است که با انتخاب مناسب جهت تابش نور و انتخاب رنگ نور مناسب، اشیا را بتوانیم به صورت سه بعدی تشخیص بدهیم. برای اینکه بتوانیم سیستم روشنایی یک مجموعه را از نظر موارد فوق بررسی کنیم، فاکتورهای مختلفی وجود دارد.
پارامترهایی که درطراحی این نوع سیستم روشنایی بر اساس استانداردها مورد نظر قرار می گیرد عبارت است از شدت روشنایی مورد نظر ، ضریب انعکاس، درخشندگی نور و خیرگی که نهایتاً با در نظر گرفتن مشخصات نرم انواع چراغهای موجود، نوع و تعداد و همچنین چیدمان مناسب انتخاب می گردد.
روشنایی اختصاصی :
به آن گروه از سیستم روشنایی که برای روشن کردن موضعی اشیاء و یا مکانهای خاص بکار میرود، اطلاق می گردد. از قبیل نورپردازی ساختمانها و استودیوها، موزه ها و گالری ها، سالن های مطالعه، لابراتوارها و … که در آنها طراحی روشنایی با هدف تمرکز بر نواحی و یا نقاط مورد نظر انجام می گردد. چراغهای مورد استفاده در این نوع سیستم از انواع ویژه انتخاب و مورد استفاده قرار می گیرد.
چراغهای روشنایی بکار رفته در سیستمهای ایمنی و هشدار از قبیل خروج اضطراری و علایم خطررا نیز می توان در این دسته طبقه بندی نمود .